Enkaz Altında Arkadaşlarını Arıyorlar
18-02-2005
Osmanlı mezarlarını ziyaret etmek üzere gittiğimiz yerden hemen elli metre uzaklıktaki bir bölgede bir ev enkazı görünce hemen duruyoruz , üzerinde Kabe resmi bulunan bir bayrak esen rüzgarla dalgalanıyor. "Acaba burada da bir mescit mi vardı" diye bakmaya giderken iki motorla dört genç kız enkazın yanına geldiler ve enkaz üzerinde dolaşmaya başladılar. Bir şeyler aradıkları belli oluyordu davranışlarından. Hemen yanlarına gittim ve buranın bir mescit olup olmadığını sordum. Aldığım cevap beni çok duygulandırdı. Burası Tıp Fakültesi´nde beraber okudukları arkadaşlarının eviymiş ve arkadaşları da depremden bu yana kayıpmış. Birkaç günde bir umutlarını tüketmeden evin enkazına gelerek arkadaşlarından bir haber bekliyorlar. Bunları söylerken gözleri doldu genç kızların, ağlamaklı bakışlarla kelimeler döküldü dillerinden. Aslına bakarsanız buradan kurtulmanın bir yolu yok gibi gözüküyor.. Ama onlar arkadaşlarının yaşamakta olduğuna inanmak istiyorlar, onu tekrar görmek, beraber gülüp oynamak istiyorlar belki. Onları biraz olsun umutlandıran ise kız arkadaşlarının iki erkek kardeşinin tsunami dalgalarının gelmekte olduğunu görünce var güçleriyle yukarıya doğru koşmaları ve hayatta kalmaları... Bu durum onlara umut veriyor, belki de arkadaşları da kaçmıştır diye... Ama kırk gün geçti üzerinden o kıyametin... Duygu dolu anlar yaşayan genç kızlar umutla geldikleri enkazdan elleri boş dönmenin hüznünü yaşıyorlar. Ben onların müsaadesi ile evden Açe şehrine ait hediyeliklerden olan bir hatıra alıyorum. Onlar belki umutları kırılana kadar gelecekler buraya, hayatları boyunca hatırlayacaklar arkadaşlarını umutla, sevgiyle... Haber - Fotoğraf: İbrahim Altan
