Ramazan Denince
05-11-2005
Bir Ramazan anısı denince aklıma aile büyüklerimize verdiğimiz Ramazan yemekleri geldi. Çocukken bütün Ramazan bize gelenlerin neşeli sesleri, güzel yemeklerin kokuları ve gittiğimiz akrabalarda oynadığımız oyunların keyfi içimde ulaşılmaz bir ülke gibi. Bugün aile artık büyük değil. Dedem, anneannem ve babaannem buradan göçtüler. Onların sevgisinin ne kadar muhteşem olduğunu yokluklarıyla daha iyi kavradım. Onların tertemiz beyaz tülbentleri, temiz elleri ve nurlu yüzleri, "günah kızım ekmeği yerden kaldır" demeleri ne kadar eğiticiydi. Yolda bulduğum parayı bile haram diye kenara koyan son kuşaktanım sanırım. Ramazanların en güzel yanı bayram sabahlarıydı. Annem genelde o gece sabaha kadar oturur ve bizim giysilerimizi bitirirdi. Emekle, sevgiyle yapılan hazırlıklar aileyi birbirine bağlardı. Git mağazadan al ve koy rafa!!! Anlamsız her şey bugün. Sevgiyi üreten geleneklerden en güzeli olan Ramazan ve bayramı birlikte yaşayın. Sevginizi iletin. Sevin ki sevilin. Nevval Sevindi Nevval Sevindi'ye anılarını bizimle paylaştığı için teşekkür ederiz. Deniz Feneri
