Geçen hafta Afyon'u yazınca Afyon ile alakalı bir hatıram geldi gözlerimin önüne, onu da sizlerle paylaşmak istedim...
Deniz Feneri Derneği'nin Medya İlişkileri Sorumlusu olduğum bir dönemde çok güzel ve bir o kadar da faydalı bir projeye imza atılmıştı; Sosyal Dönüşüm Projeleri kapsamında Ceza ve Tutukevleri'nde Meslek Edindirme Kursları...
Afyon E Tipi Kapalı Cezaevi'nden gelen bir mektup ile başlamıştı bu hikaye...
Mektup, o dönemde Cezaevi Müdürü olan Sn. Mahmut Çaça'nın imzasıyla cezaevinde verilecek olan Doğalgaz Tesisatçılığı ve Kuaförlük kurslarının Deniz Feneri tarafından açılmasını talep ediyordu.
Bu talep Yönetim Kurulu tarafından onaylandı, yerinde inceleme yapıldı ve gerekli malzemeler tedarik edilince Deniz Feneri denince akla gelen isimlerden olan Sevgili Ramazan Abi ve Kıymetli Dostum Afrikalı Ali ile düştük Afyon yollarına...
Cezaevi idarecileri tarafından çok güzel karşılandık. Kısa bir sohbetten sonra Kader Mahkumları ile tanışmaya, konuşmaya geldi sıra... O mahkumların yüzündeki ifadeleri görmeliydiniz, hepsinde bir "Umut Işığı' yeşermişti adeta... Ne yapacaklarını, nasıl davranacaklarını bilemiyorlardı. Teşekkür etmek, bağışçılara duydukları minneti ifade edebilmek için sıraya girmişlerdi.
(Bu arada şu bilgiyi paylaşmakta fayda var; Bu projeye dahil olacak Kader Mahkumları'nın son bir yılda disiplin suçu işlememeleri gerekiyordu ve kursiyerlerin tamamı bu şartlara uygundu)
Afyon Halk Eğitimi Merkezi'nden kurs verecek hocalar da hazırdı hatta daha önemlisi onlarda da ayrı bir heyecan vardı. Nasıl olmasın ki? Kurs verdikleri bu mahkumlar, ceza süreleri bitince, yeni bir hayata "Merhaba" dediklerinde ellerinde bir Altın Bilezik olacaktı, aldıkları bu eğitim sayesinde dışarıda kimseye muhtaç olamadan hayatlarını idame ettireceklerdi. İşte insan bunları bildikten sonra nasıl mutlu olmasın ki :)
Tam 4 ay sürdü bu eğitimler, sonrasında farklı branşlar da eklendi bu projeye. Bu sürede medya dünyasından dostlarımızla birkaç defa yerinde görme imkanımız oldu bu eğitimleri...
Ve orada çok güzel dostluklar kurduk Kader Mahkumları ile, günümüzde unutulmuş olmaya yüz tutmuş iletişim aracı "mektuplar" ile mektuplaştık bu güzel insanlarla...
Ceza süreleri bitince Deniz Feneri'ne gelip bizi ziyaret edenler oldu. Onların hikayelerini de fırsat bulunca yazacağım ama kuaförlük eğitimi alıp, mezun olan Emine Ö.'nün bir sözü vardı ki, yazımı da o sözle bitirmek istiyorum...
"Bekir Bey, Recep Bey" dedi Emine Hanım, "Sizleri cezaevinde görünce, Allah'a bir kere daha şükrettim, hala dünyada iyilik için koşan, mücadele eden insanlar var diye"...
Ne mutlu hayatını iyilik yolunda yaşayanlara... Mazlum ve gariplerin umudunu yeşertmek için koşanlara...