Abdulhalık İşhan

Onların daha insani bir yerde ve gerekli ihtiyaçları karşılanmış normal bir evde yaşamaları için birçok hayata ışık tutan yürekler devrede.

Yetmiş yaşında Abdulkhalik amca ve elli dört yaşındaki Reyihanguli abla altı yıldır hem yurdumuzda hem de şehr-i İstanbul’da misafir. Afganistan’dan gelmişler. Karınca kararınca, şükür ve sabırla yaşamaktalar.

Amca:

- Ayakkabı boyacılığı yapıyorum. Allah bereket versin günlük 15-20 lira nafakamızı çıkartıyorum diyor.

Komşularının aileyi derneğimize haber vermesindensonra durum tespiti için evlerine ziyarete giden arkadaşımıza.

Ve onların sabır ve şükrü kadar arkadaşımızın notları da etkili oldu bu iki koca çınarın hayatlarını dikkatinize sunup gönül birliğiyle daha insanca bir ömür sürmelerine vesile olmaya çalışmamızda.

“Oturdukları yer ev değil tek göz dükkan. Rutubetli. Eşya eski bir buzdolabı ve yerde serili yatakla birkaç parça mutfak malzemesi.”

Onların daha insani bir yerde ve gerekli ihtiyaçları karşılanmış normalbir evde yaşamaları için birçok hayata ışık tutan yürekler devrede.

"Gözün kaçırdığı çok şey, kalbin görüş mesafesindedir.”