Bilsen Y.

Yola düş ki hayaller hakikate ulaşsın!

Yorgunlukların yorgun senin,

Köhne limanda ağırla.

Bitiş ziliydi çalan dünün;

Yarında umut var kendinden emin.

Elimize ulaşan bir mektup söyle başlıyordu. “Çatımız yok, pencerelerimiz naylon kaplı, evimiz ha yıkıldı ha yıkılacak” Ne şikayet ne isyan bu haykırışlar. Yaşamın tam da orta yerinde yok olası yokluğun kuşattığı hayatların yalın kılıç var olabilme mücadelesi sadece. Karanlıkların en zifirisinde kaybolmuş bir çift yüreğin aydınlığın her zerresine duyduğu hasret bu.

Kalp ve böbrek hastalığına ek ortopedik ve işitme engeli olan annemiz hem kendisine bakmak hem de maddi yetersizlikten şehir dışında kazandığı üniversiteyi dondurup İstanbul’da bir okul kazanmak için yeniden sınava hazırlanırken bir yandan da açık öğretimden eğitimine devam eden ve genç yaşta hasta annesiyle ilgilenirken bel fıtığına yakalanıp sağlığıyla imtihan olan evladı adına sesleniyor bizler aracılığıyla sizlere.

İşte bu hasreti dindirmek, sırf çatısı aktığı için farkında bile olmadan hasım ilan edilen yağmurun suçsuzluğunu ispatlamak hatta onu tekrar sevdirmek umuduyla kulak veriyoruz tüm çağrılar gibi yürekten dokunuşlarla yuva sıcaklığı katmak amacıyla ablamıza.

İlçe belediyesi sosyal işleri evin ailenin yakmak için topladıklarından çöpe dönen etrafını temizledi önce. Çatıyı, dış cepheyi, kapı ve pençeleri elden geçirdi. Bahçede olan tuvaleti içeri almak için çalışma başlattılar ki biri engelli iki bayanı çok zorlayan bu sorun ortadan kalksın. Bu imeceye biz de duvarları rutubetten yıkılmaya yüz tutmuş banyo ve mutfağın tamir, tadilat ve yeniden yapımı ile yarım kalmış tuvaletin tamamlanması noktasında dahil oluyoruz.

Daha önce de defalarca sessiz feryat duyduk zira: Eksik çok dediler, olsun dedik, çatı, sıva, kapı, pencere yok dediler olur dedik.

Çünkü biliyoruz;

Daha yağmura küs, çatısı naylon, kapısı ve camı kırık, mutfağı, banyosu ve hatta hiç evi olmayan haneler var. Onlar hayat mücadelesinde yarıda kalmışlar, bedenlerinde engelleri aşacak güç, yollarına ışık tutacak takatları kalmamışlar.

Her evin ışığı yanıp, bacası tütsün, yağmurla küslükler bitsin istiyoruz.

Ve bu yolda bizimlesiniz biliyoruz.

Kimsesizlerin kimsesi olmak bu aileyi kara kış gelmeden yuvalarına yerleştirmek için.

Haydi damlalar derya imecemiz iyilik olsun.