Yolumuzu G/özleyenler Var!
Dün, gün ile el ele,
Hayatı yüklenmiş alabildiğine.
Habire koşar adım, duraksız yürüyor insan,
Zerre garantisi olmadığını bile bile yarından.
On dört yaşında ikiz kız babası elli beşine yeni giren Çetin Ağabey. Hayatını anlatırken ikiye bölüyor 2017’ye kadar ve sonrası diye. MS rahatsızlığı nedeniyle ayakları artık onu taşımamaya başladığından beri tabiri caizse dört duvar arasına mahkum.
“Dışarıya çıkmak için birilerinin desteğine ihtiyaç duymak, kapı gözlemek çok …” diyor ve devamını getiremiyor sözün.
Duygu halini toparlaması için bir müddet başka şeylerden bahsediyoruz, çocukların okulundan, kar ve yağmurun az oluşu ve su sıkıntısından, bir ara konu futbola kadar gidiyor. Ve sonra devam ediyor kaldığı yerden anlatmaya, özetle altı yıllık mahpusluk bitsin istiyor.
İnşallah bitecek bu bayram misafirlerini kapıda karşılayacak, bayram ziyaretlerine akülü aracınla gideceksin. Evlatlarının ellerinden tutup onlarla gönlünce gezecek, ibadet için kimseye ihtiyaç duymadan cemaate gideceksin.
Bayram gelmeden inşallah elin, ayağın senin tabirinle özgürlüğün olacak aracın gelecek.