Yola düş ki düşler adımlansın..!
Adımlansın da yıllardır düşünülen, istenilen ama olmaz denilip dile getirilmeyen hayaller gerçek olsun.
Sevgi varsa:
Zor başarılır, el birliğiyle imkansız zaman alır...
D/eğer farkın farkındaysan c/an yangını düğün bayram.
Acı biter, sıkıntı geçer, insani huzur baki kalır..!
Erzurum’un Horasan’ında rastladık yukarıdaki satırlara vesile hayalin sahibi elli beşlik Çiğdem Ablaya. Çocuk yaşta boğa vurması sonucu engelli kalmış. Tekerlekli sandalyenin bile lüks olduğu zamanları ellerini ayak yaparak yaşamış.
Şimdi o kollar yorgun başkasının desteği olmadan tekerlekli sandalye de kullanamıyor.
Nişanlı ve yakında yuva kuracak kızı kulağımıza söylemese biz de köyde çalışma yaptığımız halde bihaber olacaktık ablanın durumundan. Zira herkes kanıtsamış bu durumu ihtiyaç hayallere esir kalmış.
“Annemi bu halde bırakıp evlenmek gölgeliyor mutluluğumu. Benden sonra tamamen eve hapsolur. Bir akülü araba olsa …Ama…”
Olacak inşallah Ebru kız, anneciğine el ayak sana da en güzel düğün hediyesi. Düş yola çıktı bir kere Mevla’nın izni ile ulaşmak için menzile.