Çınar, kendisini genç yaşta yetim bırakan babası gibi, sara hastası ve acilen desteğe ihtiyacı var.
Bitmiş yolların yolcusuyuz çocuk,
Ayna gözlerin...
Dünler yarına yansıyor, bak!
Işıl ışıl, yumuşacık...
Çok üşüdük doğru ama yarınlar sıcacık!
Umutsuzluk yok,
Yalnızlık tek kalmak değil,
Yüreğimizde ki hep sevdiklerimiz.
Unutma...
Sabra yaren dualarını yolla babana!
Bu, “Bir Hayat Kurtar Projesi” için kaleme alırken en zorlandığım hikayelerden biri ve aslında ne yazacağım nerden başlayacağım bilmiyorum.
Yaklaşık bir yıl önce kesişti yollarımız Kenan’la “Çınar koydum ağabey ben oğlumun adını. Çınar gibi sağlam olsun, kök salsın. Olur olmaz rüzgarlar bırak yıkmayı sallayamasın onu.” dedi kendisi gibi sara hastası olan ve farklı rahatsızlıkları da bulunan oğlu için. Çok iyi hatırlıyorum tanı konulması için kanın yurt dışına gitmesi gerekiyordu. Çabaladı, koşturdu, anlattı “Onun acısını göstermesin Mevla bana.” diyordu duasına aminini de kendi ekleyerek. Ek iş yaptı, akşamları çalıştı. Bizim de desteğimizle Çınar tedavi oldu.
Kenan ise evladının ağzından fazlasıyla hak ettiği “baba” sözcüğünü duyamadan Çınar’ını, kalanlara emanet edercesine gitti. Ara ara olan bir sara nöbetinde (ki oğlunun tedavileri için kendininkini aksattığını neden sonra öğrendik) kalp krizi geçirip ömür yolculuğunu 33 yaşında tamamladı Kenan. Allah rahmet eylesin. Mekanı cennet olsun inşallah.
“Ölüm kalana” derdi rahmetli babam sanki Kenan gibi o da bilircesine erken gideceğini. Evvel Allah ama sahipsiz kalınca o Çınar kök salana kadar korunup kollanmalı daha fidan zira. Rahmetlinin eşi aradı az önce “Kenan gitti her şey yarım kaldı” dedi. Çınar’ın hem kişisel gelişim, öz bakımı ve hem de konuşması için özel rehabilitasyon merkezine gitmesi gerekmekte. Şu an sadece hafta sonralı sınırlı saatlerle sağlanan bu hizmetin hafta boyu ve tam gün olması gerekmekte. Muhasebeciydi Kenan ve bir eğitim kurumunda çalışıyordu. Onlar bu konuda söz vermişler ancak sadece sözde kalmış. Konuyu biz de ilettik kendilerine piyasa şartları dediler…
Haklılar belki kendi açılarından ama vefa ve emanete sahip çıkma duygularının olmadığı hiçbir piyasa istenilen düzeye ulaşamaz.
Çınar “BABA” desin ve senin duyacağını bilsin diye… Emanetin boynumuzda Kenan. Dualardasın!!!