Vefakar annemiz tekrar ayağa kalkıp kaldığı yerden devam edebilsin diye geçmişler olsun dileklerimizle birleştiriyoruz güç ve dualarımızı.
Yürünmeden aşılmıyor hiçbir yol,
Niyet varmalara mimar.
Yorulmadan olur mu hiçbir iş tamam?
Alın teri emek emek damlar.
Düşmek de var koşmak gibi bu işin şanında,
Aslolan tekrar tekrar ayağa kalkmak her defasında.
Yaşanmadan bilinmiyor herkesin acısı farklı,
Asır da olsa gün de ömür, insan onurla taşımalı hakkı.
İki evladına güzel bir gelecek kurmak çabasıyla düştüğü onurlu yolda rastladık Derya Bacıya. Biraz yorgun, az kırgın ve ziyadesiyle aceleci… Acelesi bir an önce on bir yıldır tek başına hem ana hem baba olduğu evlatlarının ayaklarının üzerinde durduklarını görmeye dair ve aslında az da kalmış. Biri üniversite sonda diğeri de hayırlısıyla bu sene başlamış. Rahmetli babasından kalan annesi ve kız kardeşiyle bölüştüğü cüzzi bir maaş dışında geliri olmayan annemiz hep çabalamış. Aynı anda birkaç iş yaparak gelmiş bu günlere ki aslında epey de yol kat etmişken o görülmez kaza her şeyi başa döndürmüş. Bir süredir hem diktiği hem de onlara uygun tedarik ettiği giysileri sattığı küçük bir dükkan işletmeye başlamış. Ve Ocak ayında orada reyon düzenlemesi yaparken merdivenden düşmesi sonucu bacağında birden çok parçalı kırık oluşmuş. Üst üste üç tane hem ağır hem de maliyetli ameliyat geçirmiş ve şimdi son bir operasyon var ki inşallah platinleri takılacak ve bu son olup sağlığına kavuşacak.
Bu süreçte ekmek teknesini kapatan, ev kiralarını ödeyemeyen, tedavi ve evlatlarının eğitim masraflarını borçlanarak karşılayan annemizi tekrar ayağa kaldırıp yoluna kaldığı yerden devam edebilmesini sağlayacak bu son ameliyat için geçmiş olsun dileklerimiz ve şifa dualarımızla uzatıyoruz elimizi.