Düştük, uzadıkça uzayan bir sabır yoluna..!
Yükü ağır gelmez kendini taşıyabilene,
Herkesin ömürlük yükü, kendi kökü.
Emine anne iki evlat sahibi. Evin ablası bu sene üniversiteli olan yavrularımızdan, kardeşi ise henüz dokuz yaşında ve özel (otizmli) bir çocuk. Yıllardır evlatları için ve onlarla birlikte hayat mücadelesi veren Emine anneye ardında borçlar bırakarak memlekete çakan ve boşandıkları eski eşinden hiçbir destek, nafaka vb yok. Tek gelir otizmli oğlundan dolayı aldığı evde bakım desteği ve onu ablasına bırakabildiğinde gittiği temizlik işlerinden kazandıkları.
Kurumun çağrı merkezi ile temasında “Ben kira veremem, kiraya çıkarsam birkaç ayda sokakta kalırız.” dikkat çekici ifadelerini okuyunca aradık kendisini ve anlattı uzun uzun…
Ez cümle, şuan oturdukları ev kentsel dönüşümde ve eski eşin sorumsuzluğu ve gerekli işlemleri yapmamasından dolayı belediyenin üzerine geçmiş durumda. Konuyla ilgili başvuru yapıp durumunu anlattığında gerekli kolaylığı sağlamışlar ve kaybetmek üzere oldukları hakkı iade etmişler. Şimdi geriye kalan tapu ve kentsel dönüşüm işlemleri için gerekli olan miktarın toparlanarak ödenmesi. Otuz bin lira civarı olan maliyetin yarıya yakını eş, dost, komşular ve akrabalar sayesinde toparlanmış.
Kalanı içinse biz de varız dedik ki ömürlük yüküne omuz verelim, son birkaç aydır kabusum oldu dediği evden atılma, evlatlarıyla sokakta kalma korkusu birlikte bitirelim.