Emine Ö.

Var olan çareye çaresiz kalınca insan, bunu anlatamıyor hiçbir lisan!

Umuda, umudu yüklüyoruz,

Yorgunlukları, yorgunluklar ile hafifletip.

Yaşamak, kuru kuruya nefes almak değil çok iyi biliyoruz,

Mutluluğu, mutlu ederek katlıyoruz bir canın acısını hafifletip.

Bazı acılar öyle derine iner öyle yer eder ki yürekte söküp atmak kolay olmadığı gibi bazen de başka sıkıntılara neden olur. Ve bazı acılar öyle güçlendirir ki insanı daha çocukken büyütür.

Az önce Emine abla ile yaptığımız uzun sohbetin özünde bu iki cümle vardı. Ve sonra şu sorular yer etti zihinde.

- Can yoldaşlığı yaptığı ve dört yıldır dünyada cehennemi yaşatan adamla, dünya iyisi can pare iki evladının babası aynı kişi nasıl olur?

-Bunca sıkıntı, olumsuzluk ve imkansızlık içinde iki kardeş de Türkiye’nin sayılı üniversitelerinin en iyi bölümlerini tam burslu birer yıl arayla nasıl kazanır?

Siz deyiniz azim ben hayat mücadelesi…

Bu iki özel evlat, hayatlarını onların yoluna sermiş özel anneleri için çaldılar kapımızı? Yaşanılan sıkıntılar, üzüntüler, imkansızlık ve yoran mücadeleler Emine Ablamızın en değerli hazinelerinden biri olan sağlığını almış elinden. Epeydir mücadele veriyor kansere karşı yakın bir gelecekte planlanmış bazı operasyonları da olacak ama asıl önemli olan kendisine reçete edilen ve yurt dışından gelecek akıllı ilaç olarak bilinen şifa vesilesinin temini.

Bu alanda hizmet veren birkaç kurumla temas kuruldu ortaklaşa çözülecek konu inşallah. Hem bunu hem de evlatlarında kalmasın aklın sen iyi olana kadar bize emanet ikisi de demek için aradığımızda konuşamadı bir süre …

İşittiğim hıçkırıklar pişman etti etti beni ve kızdım da kendime neden söyledim ki pat diye hassas bir dönemde zaten diye.

Ve neden sonra üzüntüm hayranlık ve mutluluğa döndü. Ablamız çocuklarıyla ilgili dertlenmemizden duygulanmış kendisinden çok.

“Halim vaktim yerindeyken, söylenmez bunlar ama şimdi gelince yıllar sonra önüme hikmetinden sual olunmaz Mevlam, okuttuğum onlarca yetim ve ihtiyaçlı çocuğun duasıyla sizleri yolladı bana.”

Emine Ablanın var olan çaresine bizleri memur kılana hamd ile… Ona emanetsiniz!