Gecenin karanlığının hükmü gösterene kadar gün yüzünü..!
Gece bitecek elbet,
Her yer aydınlık olacak,
Yıldızlar, güneşi sobeleyecek,
Bekle gün umuda doğacak.
Hayatın bilinmezleriyle akışını bilmek, inançla umuda sarılmaya ve dahi şerri hayra yormaya vesile. Zor zamanlar güzel anların müjdecisidir çoğu zaman ve acılar güç katar insana, farkındalığı arttırmakla kalmaz tabiri caizse oldurur.
Bazen beklemektir en büyük sınav çok zor olsa da bu sabrı asla elden bırakmamaktır şifa. Gecenin karanlığı değil mi ki gün doğana kadar.
Caner ve ailesi için de zor, dar, güneşin de aydınlatamadığı kara zamanlar yaşanmakta bu günlerde ama şafağın sökmesi yakın. Daha iki buçuk yaşında yavrumuz, asgari ücretli çalışan anne babanın iki evladının küçüğü. Yaklaşık altı aydır şifa aramakta yavaş yavaş vücudu sarıp hareketsiz koyarak akabinde yatağa ve solunum cihazına bağımlı koyan bu hastalığa karşı.
Caner’in tedavileri tamamen bitip, olumlu sonuç verene kadar fizik tedaviyle kaslarını canlı ve güçlü tutması şart. Bunun için haftada iki gün olan ücretsiz seans yetersiz ve ailesi imkan, destek, yardım buldukça onun için hayati önem taşıyan bu tedavi seanslarının sayısını dörde beşe çıkartma gayretinde.
Yüreğiyle hayata sımsıkı sarılan, adeta konuşan gözleriyle sıcacık bakan çocuk yanındayız.
Bekle, gün umuda doğacak!