Yüzde 90 felçli ve yatağa bağımlı Kerem Abi'ye bir akülü sandalye alacağız, hep birlikte...
Sessiz gürültüsü bu suskunluğun,
Çok zaman oldu çok,
K/aleme küseli çok.
Yazdırıyorsun ya şimdi,
Senin adın umut olsun.
Az önce mektubu okuyup, sonrasında arayıp konuştuğum ve hepinize selam ve duaları olan Kerem Ağabey ellili yaşların başında ve ömrünün yarısına yakın bir süreyi yatağa bağlı yaşamış.
Yirmi yıl önce beyninde toplanan suyun alınması ve şifa umuduyla yattığı ameliyat yatağından bir daha kalkamamış. -Şükür, diyor –Buna da şükür. Başta daha kötüydü…
Kerem Ağabeyin sol tarafı %90 oranında felçli. Tüm ihtiyaçlarını hayat arkadaşı karşılıyor. Engelli maaşı ve bakım parasıyla geçinen aile yetmeye çalışıyor da kendi kendine.
“Kerem Ağabeyin diyemiyor oğlum madem aradınız kulak verdiniz derdimize ben diyeyim. Akülü bir araç gerek bize ki az gün yüzü görsün, ara ara mahalleye insin. Hem ilaçlardan hem hareketsizlikten 110 kilo oldu, tekerlekli sandalye ile ittire ittire götürürdüm yine arada ben de belimi incitmeden önce.”
Oluyor eşinin üzerine titreyen ablamızın son sözleri. Ve araştırdı arkadaşlar Kerem Ağabeyin suskunluğuna ses, küskünlüğüne sırdaş olup onu sosyal hayatın içine sokacak, durumuna uygun engelli akülü araçlarını.
Şimdi, edilen umudun gerçeğe ulaşma vakti.