Nazlıcan; talan olmuş bir bağda açmış gül gibi paramparça bir aileyi görünmez bir bağla tutuyor.
Suskunlukların avazlarını, prangalı dillere mahpus feryatlara k/ulak kesilen yüreklerinde s/aklayana g/özdür söz.
Nazlıcan, 17 yaşında 12. Sınıf öğrencisi ve inşallah hedeflediği pilotluk mesleği için hayatındaki tüm zorluklara rağmen çabası başarıyla sonuçlanacak. Onu yaşıtlarından ve diğer üniversiteye hazırlanan arkadaşlarından ayıran bir değil birçok fark var. O, işitme engelli annesinin hem kızı hem annesi, 3 ve 11 yaşındaki iki kardeşinin de hem ablaları hem anneleri. İki yıl önce başka bir evlilik yapıp ailesini terk eden ve büyüklerinin baskı ve tehdidiyle diğer evliliği sürerken sırf zorunluluktan misafir babalarının eve dönmelerine rıza göstermeyen ve buna aileler arasında ciddi sorunlar çıkmasın diye ses çıkartamayan annelerine de tepki gösterip evi terk eden iki ağabeyinin hem kardeşleri hem de ablaları.
Nazlıcan, o kadar çok sıfat yüklenmiş ki üzerine 17’sinde ama 50’sinde kadar olgun. Ağabeyleri kardeşlerini özlediğinde onun aracılığıyla görüyorlar, kapıcılık karşılığı oturdukları apartmanın temizlik, çöp ve alışveriş işlerini ağabeyleri de gidince tamamen engelli annesi ile o yapmakta.
Talan olmuş bir bağda açmış tek gül gibi paramparça bir aileyi görünmez bir bağla ile tutuyor. Ve öyle umutlu hayalleri var ki yarınlara dair başrolünde annesi ve küçük kardeşlerinin olduğu.
Kendi ailesi ve çevresi için o da bir Deniz Feneri. Bu güzel yüreğin, azimli ve çalışkan kızımızın onu yarınlarda kurduğu u/mutlu günlere taşıyacak eğitimi için imecemiz var, davetlimizsiniz!