Düşe yazdık umutlu hayalleri, geri çevrilmez gönül duaları doldursun diye semaya açılan elleri.
Kaç zaman oldu b/öyle,
Yorduğum yorgunluklarıma meydan okurcasına yola düşeli.
Kaç zaman oldu s/öyle,
Yanındayım diyenlerle ilk ayrımda yollar ayrı düşeli.
İki evlat babası Mevlüt, biraz yorgun biraz kırgın olsa da umudunu ve dahi insanlara güvenini hiç kaybetmemiş. “İleri derecede ortopedik engelliyim ve tutmayan, işlemeyen ayaklarım aklım da yüreğim de sapasağlam. Mevlam bu derdi verdiyse mutlaka vardır bir hikmeti” diyecek kadar tam teslimiyette Dadaş diyarından bu eli ayağı olmamızı bekleyen kardeşimiz.
Böyle bir köşede boş oturmak istemiyor engelli maaşıyla geçinen bu genç adam. İnşallah maliyetinin bir kısmı daha hikayesi bize ulaşır ulaşmaz karşılanan engelli aracı Erzurum’a ulaştığında sabrın mükafatını şükürle süsleyen bu kardeşimiz hayatı ailesi adına yine yeniden üretme gayretiyle kendini hem daha huzurlu hem de iyi hissedecek.