Muharrem Ç.


Afet/Yangın-Barınma
Ne dur de yola düşene,
Ne gel de bahane üretene.
Ne giden uzaktır ne gelen yakın,
Yaz bunu bir yere unutma sakın.
Adımlarımız sık, adımlarımız acele,
Gaye ne kaçmak, ne yetişmek bir yere.
Kuş açar kanadın da uçar ya özgürce,
Biz de koşuyoruz gönül gönüle işte öyle.
Dünün şükrü sabırla ulaşır yarına,
Yorulmazsın inan;
Umut at yürek yangınının harına.
Düştüm diye duracak mısın?
Tut uzanan eli;
Bilemezsin ki nasıl ihtiyacı var duana.
Bazen yangın sadece evleri, eşyaları yakmaz. Emek de yanar, yürek de… Kül olan uçup duman duman savrulan anılardır, umuttur.
Ve Hakka teslimiyeti tam varlığın da darlığında bir imtihan olduğunun farkında insanlar şükürle kardeş kıldığı sabırlarıyla aşar bu duyguları da günleri de.
Karadeniz ile İstanbul arasında gurbetle sılayı kavuşturan bir yerel gazeteci vesilesiyle haberdar olduk geçtiğimiz günlerde evi ve tüm eşyaları yangında yok olan biri seneye üniversiteli olacak diğer ikisi ortaokullu üç evlat babası ve onları eşine emanet edip yılın yarıdan fazlasını nafakasını inşaatlarda çıkartmak için gurbette geçiren Muharrem Ustadan.
Geçmiş olsun dileğimize ilk sözü "Şükür" oldu "Mevlam beterinden sakınsın giden sadece maldı. Çocuklar ve eşim vaktinde atabilmişti kendisini dışarı."
“Nasıl ki varlıklara niye bana verdin Mevlam demiyorsak yokluk ve sıkıntılarda da ar ederim şikayetten.” oldu nasılsınız sorumuza cevabı.
Şimdi bu imtihanı hakkıyla veren Muharrem Bey, eşi ve çocukları için elbirliği ile yalnız değilsiniz deme zamanı.
Ailemiz köyün imamı ve muhtarı tarafından Camii lojmanında misafir edilmekte ve inşallah bu süreçte yanan evlerinin yerine yerel resmi kurumlar, eş dost, akraba ve komşularının da desteğiyle Muharrem usta yeni bir yuva yapacak ailesine.
Hafriyat belediye tarafından alınmış, işin bir ucundan AFAD bir tarafından SYDV tutmuş. Muhtar ve İmam Bey sürecin her aşamasında yanlarındalar. Tuğla, çimento ve demirin büyük kısmı tamam eksik kalanı ve ana malzemelerden keresteyi de siz tamamlarsanız dediler.
Biz de sizlerle inşallah hiç zaman kaybetmeden yangının sadece düştüğü yürekleri yakmadığını gösterip söndürelim.