Susanlar, g/özle sarıp, yürekle duyar!
Gönlümüzdür en büyük yükümüz,
Hak yolunda olur mu yorulmak?
Hep aydınlığa dönük yüzümüz,
Düşmeyiz diyemem ama…
İyilik yolunda asla yok durmak.
Dört evlada adanmış bir hayat Müjgen Annenin ki. Yokluk hiç eksik olmamış hayatında ama onu en çok yoran ve üzen yanında olması gereken, darda el, zorda destek vermesi beklenenlerin yoklukları. “Sokakta kaldık, sığınma evlerinde yaşadık yıllarca ve şükür bugünümüze” diyor usulca yanaklarında s/üzülen gözyaşlarını silerken. “İki yıldır bu evde tencere kaynıyor, akşama ne pişireceğim, çocuklarım aç mı uyuyacaklar diye düşünmüyorsam bizim gibi birçok hayatı aydınlatan Deniz Fenerinin sayesindedir.” diye ekliyor dualarının sonuna.
Müjgen Annenin 17 yaşındaki oğlu ve 14 yaşındaki kızı ileri derece işitme engelli ve hem duymalarını hem de buna bağlı olarak konuşmalarını sağlayan yedi yılda bir değişmesi gereken cihazlar kullanıyorlar. 21.12.2020 tarihli heyet raporunda 8 yıl önce takılan Mevlüt’ün cihazının artık işlevini yitirdiği ve en kısa sürede değişmesinin zorunluğu belirtilince Müjgan Anne “Umut Kapım” dediği derneğimize iletmiş durumu.
Toplam maliyeti oldukça yüksek olan bu cihazın değişimi için heyet raporu doğrultusunda SGK yarısından fazlasını karşılayacak. Üniversiteli olmak için hummalı bir gayret içinde olan bu delikanlıya başarılar dilerken, kulağında ve dilinde güzel sözler olmak için çıkıyoruz şimdi imece yoluna. Tez vakitte tamamlarız duasıyla.