Her yol kendine çıkar insanın!
Hayat olanca hızıyla geçmişten geleceğe akar,
Dünleri yüklenir de hayıflanmadan yarınlara koşar.
Uzanır umutla bir sonraki güne,
Çoğu zaman derin bir özlemle düne.
Her nefes doğmaksa yeniden,
Durmak olmaz haydi kalk yerinden.
Hayat eşsiz bir hediye hepimize,
Ambalaja aldanan kayıpta sen sen ol dokun içinde sakladığı gize.
Keşfet önce huzurun anahtarı yürek dehlizlerinde mahpus kendini,
Ve hakkını vererek yaşa sana emanet ömür sermayesi günleri.
Elimize ulaşan nice mektuplar var “Çatımız yok, pencerelerimiz naylon kaplı, evimiz ha yıkıldı ha yıkılacak” diye başlayan.
Ne şikayet ne isyan bu haykırışlar. Yaşamın tam da orta yerinde yok olası yokluğun kuşattığı hayatların yalın kılıç var olabilme mücadelesi sadece. Karanlıkların en zifirisinde kaybolmuş yüreklerin aydınlığın her zerresine duyduğu hasret bu.
Sağlık sorunlarına ek yalnızlık ve vefasızlıkla da sınanan Mustafa Amca sokakta kalmış adeta kendisi gibi yaşlı ve hayata yenik düşmüş metruk ahşap yapı çökünce. Birkaç gün o akrabada birkaç gün bu iyi de ne zamana kadar. İnsan eti ağır olur derlerdi de kulak asmazdım yaşayana kadar diye bitiriyor sözlerini yaptığımız görüşmede.
İşte bu hasreti dindirmek, sırf çatısı aktığı için farkında bile olmadan hasım ilan edilen yağmurun suçsuzluğunu ispatlamak hatta onu tekrar sevdirmek umuduyla kulak veriyoruz tüm çağrılar gibi yürekten dokunuşlarla yuva sıcaklığı katmak yalnız olmadığını hissettirmek amacıyla amcamıza.
Muhtar öncülüğünde mahalleli bir imece başlatmış, SYDV ve belediye de bu güzel işe katılmış.
Daha önce de defalarca sessiz feryat duyduk zira: Eksik çok dediler, olsun dedik, çatı, sıva, kapı, pencere yok dediler olur dedik ve sizler adına biz de varız sözünü verdik.
Çünkü biliyoruz;
Daha yağmura küs, çatısı naylon, kapısı ve camı kırık, mutfağı, banyosu ve hatta hiç evi olmayan haneler var. Onlar hayat mücadelesinde yarıda kalmışlar, bedenlerinde engelleri aşacak güç, yollarına ışık tutacak takatları kalmamışlar.
Her evin ışığı yanıp, bacası tütsün, yağmurla küslükler bitsin istiyoruz.
Ve bu yolda bizimlesiniz biliyoruz.
Kimsesizlerin kimsesi olmak Mustafa Amcamızı el kapısında sığıntı gibi hissediyorum duygusundan kurtarıp yeni yuvasına yerleştirmek için.
Haydi damlalar derya imecemiz iyilik olsun.
