Ufukcan ve annesi baba yadigarı maaşlarını tam alsınlar ve yeni eve taşınma, depozito ile ilk kiraları için zorda kalmasınlar, kış öncesi kursunlar yuvalarını...
Çocuklar; bizim çocuklarımız… Karagözlü, güler yüzlü, esmer, sarışın… Hepsi paha biçilmez, hepsi birbirinden değerli. Yürekleri kendileri gibi küçük ama herkesi sevebilecek kadar kocaman. Dünyayı sığdırıyorlar içine. Sevgileri karşılıksız, çıkarsız. Seviyor ve öğretiyorlar sevmeyi.
Çocuklar; bizim çocuklarımız… Tek farkları hayatları ve hayatın onlara sunduğu imkanlar. Kimi balı böreği elinin tersiyle itecek kadar doymuşluğa ulaşmışken kimileri bunları hayal dahi edemiyor. Bir giydiğini bir daha giymeyen; elli öğrenciye bir öğretmenin düştüğü okulların şanslı sayıldığı günümüzde her ders için ayrı bir öğretmenden özel ders alan çocukla, üç bayramdır istediği giysileri annesi alamadı diye bir daha dile getirip onu üzmek istemeyen, sırasını iki arkadaşıyla paylaşmaktan gocunmadığı gibi kalemini silgisini de paylaşan çocuk arasındaki terk fark işte bu imkan eşitsizliği.
Çocuklar, bizim çocuklarımız, aslında yarınlarımız. Onlara yatırım geleceğe yapılmakta. Bu kocaman yüreklerin bedenler büyüdükçe küçülmemesi için önce sevgiye ihtiyaçları var. Ailede, sokakta ve ille de okulda. Her şey sevmekle başlar, sevmekse yürekte. Kendini sevmek, ailesini, arkadaşlarını, okulunu, işini, ülkesini, dünyayı ve bu sevgi paylaşıldıkça büyür; kartopudur çığ olur. Duyarlılık katar insana, bu sevgi tohumu düştü mü yüreklere binlerce yeni fidan yetişir.
Bu fidanlardan biri Ufukcan daha 8 yaşında ve üç yıl olmuş babasını sonsuzluğa uğurlayalı. Annesi ile kendi yağında kavrulan kol kanat germekten başka ekonomik olarak destek veremeyen dedesine yakın bir yere taşınmışlar babasının vefatından sonra. Ev bir akrabanın ve küçük olduğu için kirası da uygunmuş bazen geç verseler de çok sorun olmuyormuş. Şimdi acilen evden ayrılmak zorundalar çünkü ev sahiplerinin oğlu evleniyor. Yıllardır iyilikleri var bir şey diyemem onları zorda koyamam diyor evini eşinden kalan emekli maaşı ve temizliğe, merdiven silmeye giderek geçindiren Rabia Hanım. Ne yapalım nasıl bir çözüm bulalım derken öğreniyoruz eşinin maaşının bir kısmının kesildiğini vefatı öncesi alınan bir krediye istinaden. Maaşı tam alsam hiç değilse onunla kira fatura yetirir temizlik ve merdivenden kazandığımla da Allah bereket versin kimsenin eline bakmayız inşallah diyor.
Biz de Ufukcan ve annesi baba yadigarı maaşlarını tam alsınlar ve yeni eve taşınma, depozito ile ilk kiraları için zorda kalmasınlar, kış öncesi kursunlar yuvalarını diye ayna misali onlardan bize yansıyanı ulaştırıyoruz size.