Umudu tebessümlerinde büyütenler!
Umuda, umudu yüklüyoruz,
Yorgunlukları, yorgunluklar ile hafifletip.
Yaşamak, kuru kuruya nefes almak değil çok iyi biliyoruz,
Mutluluğu, mutlu ederek katlıyoruz bir canın acısını hafifletip.
Anneler gününün hemen ertesiydi Rahime Hanımla tanışmamız. Cümleye Kuzey diye başlıyor, Kuzey ile bitiriyor. Ardından gelen yeni cümlelerin de için de mutlaka Kuzey oluyordu.
Kuzey…
Dokuzunu bitirmesine yani doğum gününe yaklaşık bir ay kalan ay yüzlü özel bir yavrumuz. Rahime Hanım onun o da Rahime Hanımın hem annesi hem babası. Hayatı birlikte güzelleştirdikleri gibi zorluklara da birlikte göğüs germişler ve germekteler.
Bir yıl öncesine kadar Kuzey kendi kendisine hiç yetemeyen ve bu nedenle sürekli tepkili ve agresif bir çocuktu diyor annesi ve ekliyor. Haftada iki gün ücretsiz eğitim aldığı kamu özel rehabilitasyon merkezine ek bir hayır severin desteğiyle birkaç ay buna ek üç gün daha devam ettiği özel eğitim merkezi çok şey kattı yavruma. Artık beslenme ve öz bakımını kendi kendine yapmaya başladı.
Kuzeyimin hayatını değiştiren bu desteği veren hayır sahibi yok artık mekanı cennet olsun. Temenni ve duam en azından okullar kapandığında, yaz döneminde bu ek eğitimi aldırabilirsem hem kazandığı yetileri kaybetmeden üzerine koyabilecek hem de bunlar inşallah ömür boyu kalıcı olacak.