Düştün de peşine aşılmadı hangi engel, zaman alsa da “İyilik” asla yolda kalmaz.
İnsanı insandan ayıran özelliği,
Ne yüz ne göz güzelliği.
Kimimiz yürek kimimiz kalp diyoruz ya hani,
Sadece gönle girerse ölümsüzleşir cümle fani.
Bazı dosya ve konular önüme geldiğinde hikayesini yazmak ve dahi gerekli miktarı imkan olsa da o an toparlayıp hemen işe koyulmak için can atıyorum adeta. Niyet hayır akıbet hayır ve her şey vaktine esir bunu asla unutmadan.
Afyonkarahisar Temsilciliğimizden az önce gelen elektronik postanın girizgahı aynen şöyleydi: “Engelleri birlikte aşmak için babamız ve iki evladı engelli olan beş kişilik ailemizin yaşadığı metruk evi yuvaya çevirmek için kolları sıvadık”
Ellili yaşlarda üç evladından ikisinin de kendisi gibi parmakları bitişik olan Raşit Ağabey. Doktorların tek damardan beslenmeye bağladıkları ve çocukların ayaklarında da olan bu rahatsızlık için yapılacak bir tedavi maalesef yok. Ama okuyan bu üç kardeş ve anne-babanın yaşam alanlarını onlara yakışır, daha sağlıklı, daha yaşanır ve hijyenik yapmamak için hiçbir neden yok.
Konu bize geldiğinde Afyon çoktan yolu yarılamış, gönül imecesi kurulmuş, inşaat malzemelerinin çoğu bulunmuş ve işe koyulma tarihinin adı 25 Ekim olarak konulmuş.
Birkaç da fotoğraf atmıştı il temsilcimiz bir onlara baktım, bir de kapatıp gözlerimi bittiğinde nasıl olabileceğinin hayaline daldım.
Bu özel, güzel ve hayırlı olduğu kadar acele işte siz hız kesmeden devam edin biz de tez vakitte üzerimize aldığımız yükle yetişiriz size inşallah dedik.
Yetişiriz değil mi?
