Şenol T.

Yangın, ateş sadece düştüğü yürekleri yakmadığında söner!

Durdu zaman,

o an.

Durdu yaş,

bıçak kesiği gibi g/özden akan.

Durdu dil,

seda suskunlukla hasbihale oturdu.

Durdu dünya,

masumiyetin karşısında tüm kötülükler unutuldu.

Durdu bakışlar,

gözler dualaşırcasına buluştu.

Durdu zaman,

o an insan insana kavuştu.

Şenol Ağabey eski ama başını sokabileceği baba yadigarı evde eşi ve oğluyla yaşıyordu. Karı koca el ele gönül gönüle verip rençberlik yapıp tütün yetiştirerek topraktan hem rızıklarını çıkartıyor hem de evlatlarını okutuyorlardı.

17 Nisanda yine erkenden düştüler bahçenin yoluna bileden arkalarından elektrik kontağından çıkacak yangınla evlerinin tamamen kül olacağını. Cana gelecek mala gelsin oldu tek tesellileri. Olayın gece olmayışı ve evde yangın esnasında kimsenin bulunmayışı çok şükür ki ölüm ve yaralanmanın önüne geçmişti.

İftaiye raporunda “Evdeki eşyaların tamamen yandığı ve dahi evin kullanılmaz hale geldiği yazmakta.” Şimdi yurt dışında yaşayan bir köylülerinin evine geçici yerleştirilen aile için Sındırgı’da bir imece başladı. Belediye harabeyi kaldırıp harfiyatı aldı, kum çakıl sağladı, AFAD ve SYDV malzeme için destek verdi. Eş, dost, konu komşu ve akrabalar da tuttular işin bir ucundan ve içlerinden Deniz Feneri bilen bölgede yapılan çalışmalarımıza gönüllü destek veren biri de şimdi bu satırlarla dikkatinize sunulan konuyu bize iletti.

Ailemiz en kısa zamanda yuvasına kavuşsun duasıyla biz de işçilik masraflarını üstlendik onlar başlasın zaman kaybetmeden çalışmaya, iyi niyetle birlikte çıktığımız hiçbir işimiz şükür ki kalmadı yarıda.