Yangýn, ateþ sadece düþtüðü yürekleri yakmadýðýnda söner!
Durdu zaman,
o an.
Durdu yaþ,
býçak kesiði gibi g/özden akan.
Durdu dil,
seda suskunlukla hasbihale oturdu.
Durdu dünya,
masumiyetin karþýsýnda tüm kötülükler unutuldu.
Durdu bakýþlar,
gözler dualaþýrcasýna buluþtu.
Durdu zaman,
o an insan insana kavuþtu.
Þenol Aðabey eski ama baþýný sokabileceði baba yadigarý evde eþi ve oðluyla yaþýyordu. Karý koca el ele gönül gönüle verip rençberlik yapýp tütün yetiþtirerek topraktan hem rýzýklarýný çýkartýyor hem de evlatlarýný okutuyorlardý.
17 Nisanda yine erkenden düþtüler bahçenin yoluna bileden arkalarýndan elektrik kontaðýndan çýkacak yangýnla evlerinin tamamen kül olacaðýný. Cana gelecek mala gelsin oldu tek tesellileri. Olayýn gece olmayýþý ve evde yangýn esnasýnda kimsenin bulunmayýþý çok þükür ki ölüm ve yaralanmanýn önüne geçmiþti.
Ýftaiye raporunda “Evdeki eþyalarýn tamamen yandýðý ve dahi evin kullanýlmaz hale geldiði yazmakta.” Þimdi yurt dýþýnda yaþayan bir köylülerinin evine geçici yerleþtirilen aile için Sýndýrgý’da bir imece baþladý. Belediye harabeyi kaldýrýp harfiyatý aldý, kum çakýl saðladý, AFAD ve SYDV malzeme için destek verdi. Eþ, dost, konu komþu ve akrabalar da tuttular iþin bir ucundan ve içlerinden Deniz Feneri bilen bölgede yapýlan çalýþmalarýmýza gönüllü destek veren biri de þimdi bu satýrlarla dikkatinize sunulan konuyu bize iletti.
Ailemiz en kýsa zamanda yuvasýna kavuþsun duasýyla biz de iþçilik masraflarýný üstlendik onlar baþlasýn zaman kaybetmeden çalýþmaya, iyi niyetle birlikte çýktýðýmýz hiçbir iþimiz þükür ki kalmadý yarýda.