Gecenin karanlığı, gün doğana kadar..!
Gece bitecek elbet,
Her yer aydınlık olacak,
Yıldızlar, güneşi sobeleyecek,
Bekle gün umuda doğacak.
Hayatın bilinmezleriyle akışını bilmek, inançla umuda sarılmaya ve dahi şerri hayra yormaya vesile. Zor zamanlar güzel anların müjdecisidir çoğu zaman ve acılar güç katar insana, farkındalığı arttırmakla kalmaz tabiri caizse oldurur.
Bazen beklemektir en büyük sınav çok zor olsa da bu sabrı asla elden bırakmamaktır şifa. Gecenin karanlığı değil mi ki gün doğana kadar. Miray kızımız ve ailesi için de zor, dar, güneşin de aydınlatamadığı kara zamanlar yaşanmakta bu günlerde ama şafağın sökmesi yakın. Miray daha bir aylık ev hanımı annemiz ve kızının uzun soluklu bu tedavi sürecinde ücretsiz izne ayrılmak zorunda kalan elektrik teknikeri babanın iki evladının küçüğü ki ağabeyi de dokuzunda daha.
Dünyaya gözünü açar açmaz şifa arayışına koyuldu kalıcı tedaviye, ilacına ulaşamazsa yavaş yavaş vücudunu sarıp, onu hareketsiz koyup yatağa ve solunum cihazına bağımlı koyacak bu hastalığa karşı. Şükür ki hem hastalık hem de yavrumuz daha yolun başında erken tanı tedavinin çok daha etkili ve bu süreç çok uzamazsa inşallah kayıpların da çok az olmasına vesile olacak ki geç ortaya çıkan ya da geç fark edilen vakalarda tedavi sonrası yıllar süren kaybedilen kas ve yetilerin geri kazanım mücadelesine gerek kalmayacak inşallah ve tüm kalbimizle bu yönde duamız.
Yüreğiyle hayata sımsıkı sarılan, adeta konuşan gözleriyle sıcacık bakan çocuk yanındayız.
Bekle, gün umuda doğacak!
