Herkes özlemini çektiği şeyin yoksunu!
D/üşüyorum!
Vedaya hazırlanan yaprak gibi h/içim,
Tir tir titriyorum.
D/üşüyorum!
Feryatlarına kulak tıkanan çocuklarla el ele,
Çığlık çığlık duyuyorum.
D/üşüyorum!
İki buçuk aylık Zümra ve daha hayata gözlerini açmadan ailesi yüzyılın felaketi olarak nitelendirilen depremle sınandı. Evlerini, işlerini, düzenlerini kaybettiler. Şükür ki can kayıpları yoktu ve yaklaşık bir ay sonra kucaklarına aldıkları evlatları hayata tutunma gücü vermişti onlara.
Fakat bir şeyler ters gidiyordu. Zümra’nın hareketleri çok kısıtlı, tepkileri çok yavaştı. Vakit kaybetmeden götürdükleri hastanede yapılan bir dizi tetkikler sonunda evlatlarının kas hastası olduğunu öğrenen aile adeta ikinci kez enkaz altında kaldı.
Tek tesellileri erken tanı konulması olan evlatları için şimdi şifa arayışında hem aile hem eş dost, akraba ve sevenleri ve inşallah da bulacaklar Mevla’nın izniyle.
Kalıcı tedaviye ulaşana kadar özellikle fizik tedavi hayati önem taşımakta bu yavrularımız için ve bir umut diye kapımızı çalan bu gözü yaşlı depremzede kardeşlerimize biz de bu konuda gereken desteği sağlayacağız ki bugün elini, kolunu zor oynatan Zümra yarınlarda koşup oynasın gülücükler saçarak.