Her dert taşıyana ağır…
Ne yolun uzağından korkar derviş;
Ne hamal yükün ağırından.
Niyettir insanı güçlü kılan...
Şifa, sabrın teri damlayan alından!!!
Bir mektup aldık bugün uzak yollar aşıp gelmiş, her harfinde yorgunluk, her kelimesinde sitem ama her cümlesinde gizli bir umut olan.
“Yazmak, s/özü dinlendirir”der ya şair işte tam da öyle yazdıkça hafiflemiş hissiyatı uyandıran bu mektubun sahibi ile uzun uzun telefonda konuştuk sonra.
Detaylar, samimi yürek açışları bize emanet, selam ve muhabbetleri sizlere. Bir hukukçu on beş ve on bir yaşında iki evlat sahibi Vedat kardeşimiz ama hiç icra edememiş neredeyse mesleğini. Daha okul yıllarında başlayan sağlık sorunları yıllar geçtikçe artmış, arttıkça ağırlaşmış ve önce içine kapanmış sonra yalnızlaşmış.
Aldığı engelli maaşıyla okutmakta evlatlarını, yetmiş beşli yaşlarda annesi rahmetli eşinden kalan emekli maaşıyla ara ara destekliyor oğlunu. Kira verecek imkanı olmadığından bir akrabasının derme çatma gecekondusuna sığınmışlar ve özellikle eşinin yüreklendirmesi ve çabasıyla ev sahibi olmak için bir adım atmışlar. Gelinen nokta öyle bir yer ki ya bu u/mutlu yolculuk aylık 1250 lira olan taksitler ödenip sürecek ya da evlatları için ev hayali bitecek.
Her dert taşıyana ağır Vedat kardeşim biliriz ve anlattın ya artık derdin yüreğimizde çözülene kadar yük.