Merhamet paha biçilmez bir servet!
Ölümün soğuk gölgesinde hayatlara dokunup sıcacık umutlar yeşertmektir, İnsan olmak.
Dünün dehlizlerinde gizli yolları bulup güne ulaşmaktır cana varmak.
Ve yalnız gelip yalnız veda edeceğimiz bu fani dünyaya yürekler dolusu,
Mevla rızasıyla çoğalan bize özgü sevgiler bırakmaktır hakkını vererek yaşamak
Öksüz yeğenini evlatlarından ayırmayan ve uzun yıllar çok sancılı hastalıklarla boğuşan annesini daha çocuk yaşta sonsuzluğa uğurlayan bir yanı yarım bir delikanlının hikayesi bu. Yedi yıl önceydi çok net hatırlıyorum onlarla yolumun ilk kesiştiği zamanı. Yusuf anneciğini yeni kaybetmiş, ortaokula giden çok başarılı bir çocuk, ona anne eksikliğini hissettirmemek için çırpınan bir hala.
Yine o zamana dair çok net hatırladığım bir şey daha var ki hala aynı düşüncelerim ve büyük saygı duyuyorum böyle insanlara.
Sekiz yaşında yetim kalmış, baktığınızda akraba çevresi kalabalık ama o klişe deyimle “Kalabalıklarda Yalnızlığı” yaşamış ben Yusuf’un yerine koyduğumda kendimi nasıl tarif edebilirim ki o halanın değerini.
Ve şimdi büyüdü Yusuf, halası hep yanında yöresinde her sıkıntıda arkasında oldu. Biz de destek olduk sizlerin vesilenizle. Başarı çizgisini bozmadan sürdüren bu delikanlı artık güzel sanatlarda okuyan bir üniversiteli. Allah gönlü gibi yolunu açık etsin inşallah.
Yusuf’un bölümüyle ilgili özel materyallere ve çizimler için bilgisayara ihtiyacı, bizim de ona sözümüz var sen oku yeter ki!