K/ördü zaman; Takýldýk kaderin aðýna!!!
Borçlu mudur acep hep aydýnlýkta hüküm süren gün karanlýklarýn bekçisi geceye. Ya da ayýn hilalini yýldýz yýldýz gerdanýna takmýþ gece güne, dingin anlar ona düþüyor diye.
Biz insanoðlu severiz deli sorular sormayý ve dahi hep de kendimiz vermeyi cevaplarý. Üstelik bunu kendimizi baþkalarýnýn yerine koyarak yaparýz ki kestiðimiz ahkam kan revan.
“Ben olsam öyle yaparým… Onun yerinde olsam böyle olur...!”
Oysa ne biz oyuz ne de bunun yerinde. “Hep kendini aramalý, derdi babam Ýnsan. Derdi de çocuk aklýmla bir garip gelirdi. Kendini nerede ve niye arayacaktý ki… O zamanlar böyle telefon felan da yaygýn deðildi Allahtan yoksa rahmetlinin kastettiðini telefon etmek olarak da algýlayabilirdim.
Þimdi anlýyorum yüreði mirasým olan adam! Anlatabiliyor muyum bilemesem de anlýyorum. Farkýnda bile deðil çoðumuz en büyük servetimizin kendimiz olduðunun, çok azýmýz onla anda ve geç de olsa uyananlar dünlerde yitirdiði benliðini umut bu ya amansýzca koþar adým aramakta her yanda.
Az önce on yýldýr yetim ve 12 yýldýr yani doðduðundan beri saðlýðýyla ilgili mücadele eden Zehra’nýn annesi Zeynep Hanýmla hem kýzýnýn hem genel durumlarýný konuþurken sekiz yaþýmda kaybettiðim babamla aylar önce sanki o varmýþçasýna özlemi dindirmek için yaptýðým ve yukarýda aktarmaya çalýþtýðým cümleler düþtü aklýma.
Yaþamlar farklý farklý ve acaba daha saðlýklý, daha geniþ imkanlý olanlarýn bunlardan yoksun olanlara bir borcu var mý? Yoksa Mevla tam da bu noktada hayrýný murat ettiði kullarýnýn devreye girmesini mi arzulamakta.
Ne kadar þükretsek az hem saðlýk ve afiyetimize hem de bir vesileyle darda kalanlarýn yürek seslerini duyuyor olmamýza.
Zehra kalp hastasý ama bize ulaþýlmasýndaki asýl neden skolyoz rahatsýzlýðýna baðlý oluþan omurilik bozukluðunu tedavi edecek özel korsenin temini. Hiç zaman kaybetmeyin, verin ölçüyü dedik. O hazýr olana kadar sizi bize gönderen bu sýkýntýnýn giderilmesinde hayrýný murat ettiðini de haberdar edecektir.