Raziye Ç.

Sağlık-Engelli Aracı

Yalnızlığın dili yok ki öğle otursun karşına da seninle konuşsun,

Eli yok bölüşsün ekmeğini, darda olduğunda elinden tutsun.

Sen dalar, bakarsın da gördüğün kocaman bir boşluk,

Yalnızlığın g/özü yok ki ne bir damla yaş akıtsın ne de seni içten bir bakışla avutsun.

Raziye Anne aramış sabah çağrı merkezimizi, içini dökmüş görevli Fatıma Hanım kardeşimize, anlatmış derdini uzun uzun. Sekiz yıl önce geçirdiği trafik kazasından sonra ağır engelli olarak yatağa bağımlı olan Ömer’den onun yalnızlığından ve üç yıl kadar önce bozulup işlevini yitiren engelli aracının yerine yenisini alamadığından oğlunun tamamen eve kapanmasına ve bu konuda elinden bir şey gelmiyor oluşuna ana yüreğinde harlanan ateşten. Sonunda da “Helal edin hakkınızı çok tuttum sizi başka arayan, sıkıntısını iletenler de vardır, sizden gıda geliyor, giyim veriliyor, kurbanlarda et, ara ara temizlik malzemesi, Ramazan aylarında özellikle nakdi destekte veriyorsunuz Allah hayır sahiplerinden de vesile olanlardan da razı olsun. Akülü araba yok diye biliyorum baharda giyim alamaya geldiğimde sordun da çocuklara o arabalar olmuyor anne nadir gelir ya da özel bir projeyle tedarik edilmeye çalışılır olsa hemen veririz dedilerdi. Olsun varsın veremeseniz de dinledin ya beni anlattım da rahatladım. Ana kız yıllardır bir başımıza bakıyoruz evladıma tek gelir onun engelli maaşıyla evde bakım parası… Allah bereket versin, şükür aç ve açıkta değiliz!” şeklinde bitirmiş cümlelerini.

Çağrı Merkezinin dosyaya konuyu özetle talebe çevirmesi sonrası ben de aradım az önce bana da anlattı cefayı vefaya nasıl çevirdiğini ders verircesine… Dinledim… Dinledim… Anlattı Anlattı..!

Dedim üzme sen kendini ve Ömer kardeşimize de selam söyle… Allah’ın izni size ve sizler gibi bize yüreğini açan binlere az önce çağrı merkezine anlattığın desteklerin ulaşmasını sağlayan hayır sahibi evlatlarının vesilesiyle yakında getiririz onun eli ayağı olacak hediyesini.